არასწორია ჩემთან კამათი,
სავარძელს მიჯაჭვული თვალსაც ვერ გისწორებ,
აბები, ჩემი საუკეთესო მეგობარი
...და
ტელევიზორის პულტი,
რომელიც მეზიზღება,
მიზეზი?
ყველამ იცით, შენც, დედამაც,
მამამაც, ჩვილი დოდიც ხვდება მგონი,
ეს პატარა, შავი ნივთი,
ჩემზე საჭიროა...
<<სიყვარული>>
არასწორია, ბედნიერებაზე ლაპარაკი ჩემთან,
ფანჯრის რაფასთან გაჭირვებით მისული,
ამაოდ, მაგრამ მაინც,
ვცდილობ დავინახო,
როგორ ესაუბრება ელენა მეზობლის ბიჭებს,
ბავშვები ვიყავით,
მერე ყველა გაიზარდა,
მხოლოდ მე დავრჩი,
მარტო,
როგორც მაგიდის უკან გადავარდნილი,
გაფუჭებული მუხუდოს მარცვალი.
<<თავისუფლება>>
არასწორია, თავისუფლების ღირებულებაზე ლაპარაკი,
ოთხი კედელი და ერთი კარი მყოფს თქვენგან,
კარი, რომელიც ყოველთვის ღიაა,
მაგრამ ზღურბლი,
ის ძალიან მაღალია ჩემთვის,
"ყველა თანასწორია, მაგრამ ზოგი, უფრო თანასწორი,"
მიყვარს და მეზიზღება ამ სიტყვების ავტორი,
ადამიანები სიცოცხლეს იხანგრძლივებენ,
მხოლოდ ქილიკით,
მაშინ,
როცა ვერავინ ხვდება, რომ ბედნიერება,
სულაც არ ნიშნავს,
სხვის გარდაუვალ უბედურებას.
<<თქვენ>>
არასწორია, მედლის გადმოცემა ჩემთვის,
როცა ოქროს გადადნობაში, თქვენი ბინძური ხელები ურევია,
მაშინ ჰავაიზე ისვენებდით,
ან თბილი სავარძლიდან, მკერდსავსე ცოლებთან ერთად,
უყურებდით საინფორმაციო გამოშვებას,
სადაც ჩვენნაირ ადამიანებზე დაგეშილი,
სტიმულატორებით გაბრუებული სიკვდილი,
არავის ინდობდა...
ისიც, ვიცი, როგორ გადართეთ სხვა არხზე,
როგორ ჩაილაპარაკა თქვენს გვერდით მყოფმა:
"ვინც გადარჩა კარგი პენსია ექნება, ვინც არა...
ის ხალხი, კარგი საბაბია, სხვების წასაყვანად."
<<და ბოლოს, ყველაფერი>>
არასწორია,
სიცოცხლე არასწორია,
როცა,
სწორი სინამდვილე,
არასდროს უკავშირდება,
თუნდაც არასწორ ბედნიერებას.....
No comments:
Post a Comment