Blog Archive

Wednesday, February 16, 2011

ჯერალდ ნიუმანი -ნათლობა და მატარებელი



განათდი,
რა ჰიპოთეტურად ჟღერს საუბრები სიკვდილზე,
დაგვიანებულია ფიქრი, დიდი ხანია იყივლა მამალმა,
არჩევანი, რომელიც გაკეთებულია, იორდანედ აქცევს რუბიკონს,
ნათლობა, დასასრულის და დიდი ცხოვრების დასაწყისი,
სიზმრისეულ ბრძოლებს კიდევ უფრო საშიშს ხდის,
ეკლესიის კართან შემჩნეული სატანის ლანდი,
სიბერემდე დაჰყვება მტირალ ჩვილ ბავშვს და არ მოასვენებს მანამდე,
სანამ ბოლო ამოსუნთქვით არ დაუბრუნდება იმ დღეს,
როდესაც პირველად შეხედა ადამმა ევას.

ბურუსი,
ვარდისფერი თვითმფრინავები ბავშვობის ოცნებებიდან,
ჟანგიან ქაღალდის ნავებს ემსგავსებიან,
გაუცნობიერებელი გრძნობები ოცდაათი წლის ასაკში,
ჩაიდნიდან გადმოსული ცივი წყალი და აპელირება ფასეულობებზე,
ისეთივე აბსურდულია,
როგორიც ქალის მკერდი, ნაძალადევი სქესობრივი აქტის შემდგომ.
ყველაზე მნიშვნელოვანი მაშინ ჩნდება, როცა რელსებზე მდგარ მოხუცს,
ჩუმად მიეპარება შავი მატარებელი.

გზა,
ნატრიუმით გაჯერებული ფერადი ბურთები მიდიან მაღლა,
თითოეულში ოცნებებად არეკლილი თვალები,
უყურებენ დარჩენილებს, თითქოს ევედრებიან,
არ დაიჯერონ, ის რაც ეგონათ მაშინ და ეგონებათ მერეც,
(ან)
გადაწყვიტონ რამდენის გადახდას შეძლებენ იუდასთვის,
ისტორიის შესაცვლელად, ან ვის დააბრალებენ პირამიდებში დარჩენილი,
მუმიების გაპატიოსნებას, როცა ყველაფერი ისედაც ნათელია:
ერთი დიდი ტყუილია ადამიანის ცხოვრება,
და ის იქნება ბედნიერი,ვინც ყველაზე მეტად გაისულელებს თავს

No comments:

Post a Comment